بررسی اثر بخشی ورزش های Nerve and tendon gliding در درمان محافظه کارانه سندرم تونل کارپ

سندرم تونل کارپ (CTS) با شدت خفیف و متوسط معمولا به درمان محافظه کارانه پاسخ می دهد. در این تحقیق اثر بخشی ورزش های Nerve and tendon gliding در درمان CTS بررسی شده است؛ مطالعه تجربی و از نوع کارآزمایی بالینی آینده نگر تصادفی و کنترل شده می باشد. 26 بیمار (38 دست) با تشخیصCTS به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم و به هر دو گروه اسپلینت آماده مچ دست در حالت استراحت به عنوان درمان استاندارد داده شده و توصیه شد به مدت 4 هفته تمام شب و طی روز هر مقدار امکان پذیر بود استفاده شود، به گروه دو توصیه شد علاوه بر اسپیلینت، ورزش های Nerve and tendon gliding را نیز به مدت 4 هفته انجام دهند؛ بیماران توسط شاخص های کلینیکی، الکترودیاگنوستیک و پرسشنامه های استاندارد سنجش شدت نشانه ها (SSS) و وضعیت عملکردی (FSS) از نظر پاسخ به درمان ارزیابی شدند. در انتهای دوره درمان، علایم بهبودی در تمامی شاخص ها وجود داشت. میزان بهبود در گروه 2 اندکی بیش از گروه 1 ولی این میزان از نظر آماری معنی دار نبود. میزان رضایتمندی بیماران در پیگیری تلفنی 6 ماهه پس از درمان نیز نشانگر میزان رضایت بالا در هر دو گروه (72% گروه 2، 61.1% گروه 1) بود، در این مورد نیز اگر چه نتایج در گروه 2 بهتر از گروه 1 بود، ولی این تفاوت معنی دار نبود.نتایج حاصل حاکی از این می باشد که درمان محافظه کارانه در هر دو گروهموثر بوده و انجام آن قبل از ارجاع بیماران جهت مداخله جراحی توصیه می شود. ولی در مورد اظهار نظر در مورد تاثیرورزش درمانی مطالعات بیشتری مورد نیاز می باشد.